20141101

Mazi Bende Bir Yara!

Bonus'la ilk üç dört ay herşey gayet sıradandı. Her gün göt göte olmanın verdiği alışkanlık vardı. Her okul molasında sınıfıma gelir, yanıma otururdu moladan sonra kalkar giderdi ya da her mola da buluşur kantinde olurduk. 

Arkadaşlarımdan kimse bonusla olmamı istemiyordu. Herkes birşeyler söylüyordu ama kör kütük aşıktım kimseyi sikime bile takmıyordum. Side'ye gittiğimiz arkadaşlarımızla bile konuşmuyor, benim de konuşmamı istemiyordu. Dünya bir yana bonus bir yanaydı. O ne diyorsa doğruydu ona uymalıydım. Sanki daha önce hiç aşık olmamış gibiydim. Benimle sürekli ilgileniyor, yanımda yokken mesajlaşmama süremiz (uyumuyorsak tabii) en fazla on dakikaydı. Odama çıkar çıkmaz özlüyordum ve zaten daha merdivenlerdeyken mesajı düşüyordu telefonuma. Onun da hep benim hissettiklerimi hissettiğini sandım. Abi bir insan sevmese neden bu kadar ilgilensindiki? Adeta gözüme perde inmişti.

Okul on beş gün sömestır tatiline girdiğinde bu piç, bu allahın hıyarı, siktiminin beyinsizi ben daha otobüsteyken ayrılmak istediğini yazmıştı. Çıldırmıştım. Nasıl olabilirdi? Benden nasıl ayrılabilirdi? Bensiz ölmesi lazımken nasıl yapabilirdi bunu? Kafamda bin tane soruyu cevaplamaya çalışırken tüm yol boyunca tek yaptığım ağlamak oldu yemin ederim ve onlarca mesajı yazıp gönderemeden sildim. Sonra da cevap vermememin daha doğru olacağını düşündüm.  O on beş gün bana zehir oldu. Evden çıkmadım, annaneme ziyarete bile gitmedim ve artık kalktı o haliyle beni görmeye gelmişti kadıncağız. Bir de bunun mahcubiyeti olunca daha da ağlamıştım o gece. Aklımda fikrimde sadece o vardı ve tek bir mesaj bile yazmadı o günden sonra. Tek düşündüğüm okula geri döndüğümüzde onu görmeye nasıl dayanacağımdı.

O sene Issız adam sinemalardaydı ve bir arkadaşımla seyretmeye gitmiştik. Tam da üstüne gelmişti. Film boyunca ağladım. Ağlanması gereken sahne herkes gibi düşünüyordum bende ve kesinlikle son on dakikasıydı ama yanımdaki arkadaşıma belli etmeden saklayarak adeta geberiyordum yan tarafta! Sanki karşımda babamı kesiyorlardı! öyle feryad ediyordum, böğürüyordum içime içime. Neyse sonunda tatil bitti de nihayet okula geri döndüm. Gözlerim her yerde bonusu arıyor, birkaç gün geçti hala yok. O bir kaç gün sınıfının önünden ikiyüz elli kere geçtim. Yok. Yok. Yok! Çıldıracaktım! Gururumdan kimseye de soramıyordum nerede olduğunu. Sonra sikerim dedim nerde bu çocuk sor birine. Sınıfından bonusu sevmeyen ibo diye birini çektim kenara dedim 'bonus nerede?' Çocuğun söyledikleri karşısında beynim uyuşuyordu artık söylediklerini bile algılayamıyordum! Üçüzlerimin babası okulu bırakmış haftaya kaydını dondurmaya gelecekmiş. Ben şimdi kime aşık olacaktım? Bonusla adım çıkmış kimse bakmazdı da bana offf Allahım offfffff! 

Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...