20130525

Aşk Sizin Olsun

İnsan eti ağır olur derler ya hani.. Bana kendi etim ağır geliyor. Adım atarken, nefes alırken, düşünürken…Vücudumdaki tüm iç organlar birbirine küsler. Ruhum bedenimden ayrı takılıyor şu sıralar. Hissizim. Ayağa kalktığım anda başım dönüyor, gözlerim kararıyor. Dizlerimin beni taşıyamayacak kadar güçsüz olduklarını fark ediyorum bazen. Yüz üstü yere kapaklanacakmışım gibi oluyor. Rengim de gözle görülür bir değişim var. Göz altlarım çukurlaşmış. Avurdum çökmüş, omzum çökmüş.. Gözlerimin parlamadığını görüyorum en acısı.

Benimle dalga geçiyor sanki gölgem. Gece kalktım, aynada kendime baktım. Odama dışarıdan hafif bir ışık sızıyordu, onun sayesinde gördüm. Korktum. Korkunçtum. Hemen geri döndüm yatağıma ve çektim baddaniyeyi kafama. Uyuyamadım ama. Kalktım, müzik çaları açtım. Yani denedim, ama açılmadı. Bir hırka geçirdim omzuma balkona çıkmaya yeltendim ama gürültü çıkarmak istemedim. Huzurla uyuyanlar vardı evde. Dalıp gitmiş olanlar vardı.. Yaşayarak öğrenilebilecek bir şey mi acaba bu yalnızlık? Bir süre sonra alışabiliyor mu acaba insan kendi kendine konuşmaya? Ya da ne bileyim..

Nefes almakta güçlük çekiyorum bazen. Ciddi manada çekiyorum. Tüm havayı ciğerlerime doldurmayı planlamış gibi soluk alıyorum ama tek nefeslik oksijen gitmiyor ciğerlerime, bundan eminim. Son bir çabayla, tekrar deniyorum ve kesik bir nefes almayı başarabiliyorum..Yetmiyor o başka! Yıllardır duyduğum ve her duyduğumda beni büyüleyen bir müzik sesi duyuyorum. Ardından çok sevdiğim bir erkek sesi.. Hayatta bu derece etkili olabilecek çok az şey vardır üzerimde. Düşünüyorum da, bu sabrederek bekleyerek atlatılacak buhranlı bir dönem değil. Hayatım bu benim! Ne kadar çok köprü ya da yol sahibi olduğum hiç önemli değil, benim şehrimde tüm yolların sonu aynı yere çıkıyor. Her köprü aynı nehrin üstünde. Kaç sorum olduğu hiç mühim değil, neticede hiçbirine verilebilecek bir cevap yok! Umursamıyorum belki ama bir yere kadar! Dedim ya bu benim hayatım. Ama etkisi en az olan benim. En önemsiz ayrıntı.. Hem önemsiz, hem ayrıntı.. Karanlık.Somurtkan.İnsafsız.İnsansız.Hissiz.Anlamsız.Aşksız.Tatsız.Tuzsuz.

4 yorum:

Unknown dedi ki...

bazen öyle olur insan...
bedeni, düşünceleri, hisleri kendine ağır gelir taşıyamaz ya da taşımakta zorlanır...
sende o zor dönemlerden birinden geçiyorsun sanırım...
ama bu da geçer canım merak etme
bende yaşadım geçiyor, acıtıyor ama geçiyor...

Adsız dedi ki...

Bazen yaşamak çok zor oluyor

Selnur Güneş dedi ki...

havalardan mıdır bilmem üzerimdeki ağırlığı tarif edemem. çevremdeki çoğu kişide var bu. ama beni yoran ruhum mu düşüncelerim mi havalar mı bilinmez. yüzyıl uyusam yetmez gibi sanki

tamarix dedi ki...

Keşke yazmaya devam etseydiniz.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...