Bundan Sonra Cesaret ve İtiraflarım Konuşacak!

epey olmuş uğramayalı buralara. önce gözüm yandaki profil tanıtma da 23 yazan olaya takıldı, şöyle bi gülümsedim garipser şekilde. oysa ki şuan 25. yaşımı doldurma yolundayım. hayır değiştirmeyi düşünmüyorum 10 sene sonra da bu blogda o yaşta kalmak istiyorum bence bu çok güzel fikir. parmaklarımın ucunda yüzlerce şey var yazılmayı bekleyen artık serbest bırakacağım ne istiyorlarsa onu yazsınlar kimi istiyorlarsa onu anlatsınlar. bazen bir fotoğrafa bakıp ne kadar ağlanabilirse o kadar ağladım zaten uzun zamandır beni mutlu eden tek şey saçlarım:) evet saçlarımı seviyorum. bazen zamanımı aldığı için nefret ediyorum ama bi okadar da seviyorum. 

neyse 1ay önce yeni bir işe girdim yine ön muhasebe olarak. herşey ne güzel oh ne ala falan. baya kalabalık bi şirket ve etraf yakışıklı bebe kaynıyor. içim gitti falan ama allahtan ilk gün olduğundan da baya özenerek gitmiştim. genelde ilk gün kendimi gösterir ortama göre salarım hatta yataktan kalktığım gibi giderdim çoğu iş yerime tabi akşam arkadaşlarla görüşeceksek ofisin bi dolabı mutlaka yedek kıyafetlerimle yedek düzleştirici makyaj vs bulunurdu. yine öyle bi dolap gözüme kestirecektim ki dedim dur pınar sen buraya hergün ilk günkü gibi gelmelisin. neyse oturdum masama bi muhasebeci daha var benle yaşıt, işte 4senedir burdaymışmış da işler yoğun olunca biriyle bölüşmeleri gerektiğine karar vermişmişler de nerde oturuyormuşmuşum da sigara içermiymişmişim de bilindik ilk tanışma muhabbetleri. ay dedim bu çocugun çenesi susmayacak sandım ama çocuk sonra ölüm sessizliğine gömüldü ben birşey sormasam sesini unutacaktım. zaten mıy mıy da bişey. bide yuvarlak yaka tşörtü hiç yakıştırmam onlara. buda mıcmıc hergün çocuk gibi giyiniyordu allah var yakışıklı niyazlı çocuk ama gel gör ki giyimde zevk denen birşey yok çocukta. artık içime dert oldu bunun da bi sonraki hafta doğum günü olduğunu öğrenince madem söyleyemiyorum şuna bi gömlek alayım da anlasın olayı dedim. 

Birkaç gün sonra çıktım şu çocuga bir gömlek alayım da az adama benzesin diye. mağazaların vitrinlerinde yüzde yetmiş yazanları tarıyorum tabi gözlerimde. bir haftadır tanıdığım birine indirimsiz ürünlerden alacak kadar da manyak değilim canım aaa. neyse girdim birine bordo kalın kareli mareli birşey beğendim fena bişey sayılmazdı hem ucuzdu ama bu önemli değildi sonuçta benim derdim hediyeyi verirken bu tarz sana çok yakışacak bence böyle giyinmelisin demekti. ne yani benim düşündüğüm benim. hergün o tşörtle beyli meyli konuşamazdım canım senle çıkmıyor ağzımdan ne yapim yani suç benim mi? geldi doğum günü bir gün önceden de iş yerindekiler pasta olayını halledeceklerini söylemişlerdi kafamı yormadım ona. kutlama merasimi geldi çocuk hala 5karış surat allahım yarabbim bu kadar mı soğuk kanlı olur bi insan bi teşekkür edişi var içine içine konuşuyor sanki her kelimesi mıymıy.  neyse dedim dur bozma zerafetini pasta merasimi bitti tamam odadakilerde çıktı tamam dedim kendi kendime sonra gittim çocugun masasına bıtbıt bak bu da benden sana ufak bir hediye. ne gerek vardı muhabbetine girdi tabi yine içine içine konuşarak. Açtı paketi sanki ilk defa gömlek görmüş gibi şaşırdı ve bende o kadar çok gömlek var ki keşke zahmet etmeseydin olayını anlattı e be sünepe e be gerizekalı madem vardı da 2 haftadır neden 15yaşındaki kuzenimin giydiği tşörtleri giyiyorsun? Sinirimden gömleği götüne sokacaktım çocuğun! Sen kimsin lan kimin bokusun? Alırım bugünün intikamını dur sen dur gerizekalı!